دارم به این فکر می کنم که همه او کارایی رو که قبلاً مسخره می کردیم الان انجام میدم. امروز خیلی بی دلیل به یه نفر گفتم "عزیزم" ، دیروز یه "قربونت بشم" بیخودی داشتم، چند روز قبلشم یه "جانم".
میرم تو دسشویی و در حالی که دارم غیبت می کنم آرایشمو تجدید می کنم، به لباسای توی ویترین نگاه می کنم و فکر می کنم که بخرمشون یا نه. اگه یه روز حرفای خاله زنکی نشنوم حسابی حوصله م سر میره...
اینا مدل من نیست. منم واقعاً نمی خوام شخصیت و زندگیم همین باشه. قرارم نیست بیشتر از 3-2 روز دیگه بتونم اینطوری زندگی کنم...
ولی این کارا هم منو خوشحال می کنه.
و الان که فکرشو می کنم شرمنده می شم. جدی. به خاطر همه مسخره بازیام، به خاطر اینکه آدمایی که طرز تفکرشون با من فرق داشت رو تحقیر می کردم، برای اینکه فکر می کردم حق دارم رو آدما قضاوت کنم...
