Lisa Hannigan - Home

گریه م می گیره این آهنگو گوش می دم.

Home, so far from home,
so far to go,
and we've only just begun.
Oh, every lie we told
is written in stone,
every lie we wrote on our bones.
Hold on, there's nothing to pack.
We know we're not coming back.
Oh, every promise that we broke
is sewn to our clothes,
now we are pinned to the wind I suppose.
Oh, every falling flake of snow,
it has to give in,
oh but we spin and we spin and we spin.
Hold on, there's nothing to pack.
Lay your heart out, we're not coming back.

دنیاهای موازی

من شک ندارم که تصمیم درستی گرفتم وقتی اومدم/ رفتم. نمی فهمم اصلاً چرا باید سرش بحث کنیم. من پذیرفتمش به عنوان یه نقطه ای در که زندگیم دو شاخه شده، و دو تا دنیای موازی متولد شدن. الان تو اون یکی دنیا یه من دیگه هست که مونده ایران (و یه جیپ قرمز داره) و اون هم احتمالاً بر خلاف خواسته ش مجبور شده به این فکر کنه که اگه رفته بود چی.

خوب من refuse می کنم که این طوری فک کنم. انتخابم رو کردم و همونی بوده که باید.

اصلاً شاید من اونیم که تو دنیای موازی دومه و دنیای واقعی اون یکیه.

یا اون دنیایی واقعیه که می بود اگه من تصمیم گرفته بودم برم تو حیاط بازی کنم به جای اینکه بمونم.

یا هر دنیایی که توش انقدر احساس عجز نمی کردم.

"Each of these lives is the right one. Every path is the right path. Everything could've been anything else and it would have just as much meaning."  - Tennessee Williams