من شک ندارم که تصمیم درستی گرفتم وقتی اومدم/ رفتم. نمی فهمم اصلاً چرا باید سرش بحث کنیم. من پذیرفتمش به عنوان یه نقطه ای در که زندگیم دو شاخه شده، و دو تا دنیای موازی متولد شدن. الان تو اون یکی دنیا یه من دیگه هست که مونده ایران (و یه جیپ قرمز داره) و اون هم احتمالاً بر خلاف خواسته ش مجبور شده به این فکر کنه که اگه رفته بود چی.
خوب من refuse می کنم که این طوری فک کنم. انتخابم رو کردم و همونی بوده که باید.
اصلاً شاید من اونیم که تو دنیای موازی دومه و دنیای واقعی اون یکیه.
یا اون دنیایی واقعیه که می بود اگه من تصمیم گرفته بودم برم تو حیاط بازی کنم به جای اینکه بمونم.
یا هر دنیایی که توش انقدر احساس عجز نمی کردم.
"Each of these lives is the right one. Every path is the right path. Everything could've been anything else and it would have just as much meaning." - Tennessee Williams
