چند وقته که صفت جدیدی رو در خودم کشف کردم، که هرگز فکرش رو نمی کردم که داشته باشمش: حسادت.
نمی دونم چه اتفاقی داره برام میفته و صادقانه نگرانم... به نظرم یه ربطی به از دست دادن توانایی لبخند زدنم داره. قبلاً خیلی راحت بود که لبخند بزنم وقتی داشتم با یکی حرف می زدم، ولی الان نمی شه... اصلاً نمی شه...
قسمت ترسناک قضیه اینه که حتی ناراحتم نیستم. فقط یه جوریه.